ścisnąć się

См. также в других словарях:

• ścisnąć się — I {{/stl 13}}{{stl 23}}ZOB. {{/stl 23}}{{stl 33}}ściskać się I {{/stl 33}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}ścisnąć się II {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk IVa {{/stl 8}}{{stl 7}} stłoczyć się na małej powierzchni, zbić się w gromadkę;… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• ścisnąć się — Serce się komuś ściska zob. serce 26 …   Słownik frazeologiczny

• ścisnąć — 1. Głód, strach ściska komuś żołądek «ktoś odczuwa nieprzyjemne skurcze żołądka pod wpływem głodu lub strachu»: Buty taplały się, krok za krokiem, w lepkiej mazi. Po plecach ciekły strużki potu i deszczu. A na dodatek głód ściskał mi już żołądek …   Słownik frazeologiczny

• ściskać się — I – ścisnąć się {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} zwykle o pewnych częściach ciała: ulegać skurczowi, kurczyć się, zwierać się, zaciskać się, zamykać się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Pięści, szczęki się ściskają.… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• uleżeć się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} skupić się, przekształcić się z drobnych cząstek w zbitą masę, bryłę wskutek leżenia przez jakiś czas; ścisnąć się, zespolić się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Ziemia uleżała się. {{/stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• ściskać — ndk I, ściskaćam, ściskaćasz, ściskaćają, ściskaćaj, ściskaćał, ściskaćany ścisnąć dk Va, ściskaćnę, ściśniesz, ściśnij, ściskaćnął, ściskaćnęła, ściskaćnęli, ściśnięty, ściskaćnąwszy 1. «wywierać ucisk na coś ze wszystkich albo z dwóch… …   Słownik języka polskiego

• zaciąć — dk Xc, zaciąćtnę, zaciąćtniesz, zaciąćtnij, zaciąćciął, zaciąćcięła, zaciąćcięli, zaciąćcięty zacinać ndk I, zaciąćam, zaciąćasz, zaciąćają, zaciąćaj, zaciąćał, zaciąćany 1. «uderzyć czymś ostrym, tnącym, raniącym; zrobić na czymś cięcie;… …   Słownik języka polskiego

• uleżeć — dk VIIb, uleżećżę, uleżećżysz, uleż, uleżećżał «wytrwać pewien czas leżąc; o owocach, żywności: dochować się do pewnego czasu będąc gdzieś złożonym» Nie móc uleżeć w łóżku (np. z niepokoju, ze zdenerwowania). Uleżał zaledwie do godziny siódmej i… …   Słownik języka polskiego

• pas — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż I, D. a, Mc. passie {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} taśma z mocnego materiału lub skóry, zapinana lub (rzadziej) wiązana na ubraniu w talii : {{/stl 7}}{{stl 10}}Wąski, szeroki,… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• w — I 1. «litera oznaczająca spółgłoskę w» 2. «spółgłoska wargowo zębowa, szczelinowa, twarda, dźwięczna» II «przyimek łączący się z rzeczownikami (lub innymi wyrazami pełniącymi ich funkcje) w miejscowniku lub bierniku; tworzy wraz z rzeczownikiem… …   Słownik języka polskiego

• ząb — m IV, D. zęba, Ms. zębie; lm M. zęby 1. «każdy z drobnych tworów w kształcie płytki lub stożka zbudowanych z zębiny, pokrytej szkliwem, osadzonych w zębodole obu szczęk u człowieka i zwierząt kręgowych; służy do chwytania i rozdrabniania… …   Słownik języka polskiego